Koszykówka powstała w Stanach Zjednoczonych i oczywiście tam jest najbardziej popularna, a stamtąd pochodzą najlepsze kluby i zawodnicy z całego świata. Na olimpiadzie, zawodnicy USA niejednokrotnie udowodnili, że są najlepsi i nie ma na nich mocnych. Podobnie jest z piłką nożną, gdyż w Anglii powstała piłka nożna i właśnie stamtąd pochodzą najlepsze zespoły, chociaż inne europejskie kraje są równie dobre. Wracając do koszykówki, warto przypomnieć tylko postać Michalea Jordana, który urósł do miana legendy. Był on tak dobry, że przez lata zdobywał tytuły najlepszego koszykarza roku. Właśnie dzięki niemu zespół Chicago Bulls wygrywał rozgrywki NBA. Oczywiście Jordan musiał kiedyś odejść, jednak nieoczekiwanie powrócił zasilając szeregi zespołu Washington Wizzards, około roku 2003. Jordan zasłynął z tego, że świetnie wsadzał do kosza. Jako pierwszemu, udało mu się wsadzić piłkę do kosza zza tak zwanej trumny. Był to niecodzienny wyczyn, który powtórzono długo po nim. Był on wirtuozem koszykówki, a jego zagrania przeszły już do historii. Bardzo dobrze czuł się na boisku, a z piłką robił co tylko chciał. Jego dyspozycje fizyczne czyniły go bardzo ruchliwym i skocznym. Warto wspomnieć, że koszykówka, to gra w której głównym atutem oprócz celności jest wzrost. Wyższym zawodnikom gra się łatwiej, z tego względu, że niski nie ma łatwo przy próbie bloku wyższego od siebie koszykarza. Jednak jest to sport zespołowy i trzeba liczyć się z resztą drużyny. Jordan świetnie współpracował ze swoimi kolegami Pipenem i Rodmanem. To także wielcy koszykarze, którzy wraz z Jordanem tworzyli fundament Bullsów. Ta świetna trójka niejednokrotnie przyczyniła się do zwycięstwa Chicago w rozgrywkach NBA, a także zwycięstwom Stanów Zjednoczonych na licznych olimpiadach. W Europie najlepszym zespołem jest Hiszpania, co udowodniła na ostatnich Mistrzostwach Starego Kontynentu organizowanych w Polsce. Jako ciekawostkę warto dodać, że Polak Marcin Gortat jest jedynym, który gra w NBA, czyli najlepszej lidze świata.

Sporty karciane są niecodzienne, gdyż niektórzy nie zaliczają ich wcale do form sportu, gdyż podobnie, jak w szachach nawet się nie musimy ruszać. Wytężamy tylko swój umysł, bez żadnej aktywności fizycznej. Mimo wszystko są odmiany brydża sportowego, który cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Większości osobom karty kojarzą się z hazardem, który oprócz adrenaliny nie ma nic wspólnego ze sportem. Także bilard jest dosyć kontrowersyjnym sportem, gdyż dla przeciętnego widza jest on zwykła grą barową. Jednak, gdy zobaczymy na turniejowe wydanie bilardu, to odczujemy różnice. Zagrania w nich prezentowane zahaczają o magię. Zawodowcy wykonują niesamowite tricki, które zapierają dech w piersiach i wydają się niewykonalne. Wracając do kart, to wielu z nas zna proste gry z dzieciństwa. Każdy chyba grał w wojnę. Jest jeszcze makao, Pan, dupa biskupa, czy popularny na całym świecie Poker. Poker i Black Jack są najbardziej znanymi grami hazardowymi wśród karcianych. Łatwo jest się zakładać o pieniądze, mając przy sobie tylko talię kart, w które gra się niezwykle prosto. Każdy może wejść w zakład, gdyż te gry mają zazwyczaj proste zasady, a są dosyć przyjemne. Szachy to zupełnie inna bajka. Wymagają one większego zaangażowania i znajomości wielu reguł. Mistrzowie szachowi są w stanie przewidywać bardzo dużo ruchów przeciwnika. Niekiedy po pierwszym ruchu są w stanie wyczuć styl gry przeciwnika. Zazwyczaj arcymistrzowie szachowi posiadają niezwykły iloraz inteligencji i dzięki temu mogą osiągać tak nieprawdopodobne wyniki. Wiele gier, które na sportowe nie wyglądają w rzeczywistości sportami są. Co prawda są to sporty nie olimpijskie, ale jednak sporty. Każdy, kto gra w brydża może powiedzieć, że uprawia sport. Mimo tego, że się nie poci i nie używa siły własnych mięśni, to może się nazwać sportowcem. To jest właśnie różnica pomiędzy sportami, w których trzeba myśleć, a tymi, w których liczy się tylko siła, zwinność, warunki fizyczne. Warto zdać sobie z tego sprawę szybko.

Jeździectwo jest jednym z najstarszych sportów świata. Wszystko za sprawą tego, że ludzie ujeżdżają konie już u zarania dziejów. Konie zawsze służyły, jako środek transportu, a obecnie w mniejszym stopniu pełnią taką funkcję, gdyż powszechne są konie mechaniczne pod maskami samochodów. Obecnie jest sport taki, jak jeździectwo, gdzie liczy się sztuka opanowania zwierzęcia. Chodzi o to, żeby pokonywać przeszkody, przez które zwierze musi przeskakiwać. Liczy się tutaj spokój, opanowanie i dobra komunikacja ze zwierzęciem. Musi nas on słuchać, a my musimy mu wydawać odpowiednie polecenia, aby nie strącić żadnej przeszkody. Ważne jest, aby koń jechał płynnie i nie zatrzymywał się, gdyż to utrudnia pokonanie trasy. Może być ona pokonywana na różne sposoby i w zależności od konkurencji jest ona różnie punktowana. Na przykład w niektórych zawodach liczy się płynność i styl, a w niektórych czas. W czasowych konkurencjach strącenie belki jest równoznaczne z doliczeniem dodatkowych sekund. Niekiedy są tylko same prezentacje konia i tutaj ważne są gracja i styl. Koń musi nas słuchać i ładnie się prezentować. Konie to także świetne narzędzie rehabilitacyjne, gdyż drgania wywoływane pracą mięśni konia, powodują ruch mięśni chorego i pomaga to leczyć choroby związane z problemami mięśniowymi. Bardzo wiele dzieci lubi po prostu konie za to, że tak przyjemnie się na nich jeździ, a w dodatku jest z tej jazdy tyle pożytku. Wszystkie te zalety są często niezauważane i ludzie traktują te zwierzęta w sposób bestialski, a niekiedy zabija się je, aby przyrządzić z nich posiłek. Konina jest bardzo ceniona we Włoszech, a mięso z konia jest bardzo drogie, gdyż jak już wspomniano koń jest bardzo wszechstronnie uzdolniony i można na nim jeździć i uprawiać sporty, a także się leczyć, czego nie można powiedzieć, na przykład o wieprzach, które nadają się jedynie do jedzenia. Takie jest zastosowanie konia, które mimo tego, że jest zwierzęciem, bardzo pomagało i ciągle pomaga ludziom. Oby ta współpraca rozwijała się szczęśliwie.

Łyżwiarstwo figurowe to bardzo piękny sport. Figury wykonywane na ludzie budzą podziw ze względu na swoją atrakcyjność i trudność wykonania. Przeróżne akrobacje, które są wykonywane przez zawodowych łyżwiarzy zapierają dech w piersiach. W takt muzyki, pięknie ubrane osoby w parach lub pojedynczo tańczą na lodzie i prezentują się świetnie. Na porządku dziennym wykonywane są tutaj podnoszenia, wręcz akrobatyczne, które są bardzo ryzykowne, gdyż często zdarzają się upadki. Nieraz partnerka, która jest noszona na rękach partnera lądowała prosto na twarz, uderzając o twardą płytę lodu. To bardzo bolesne, a zarazem odejmujące punkty u jurorów. Niestety kontuzje i wypadki się zdarzają i trzeba brać to pod uwagę przy tego typu sportach, a szczególnie przy sportach zimowych, gdzie łatwo o poślizg, czy potknięcie. Jeśli jednak wszystko przebiega bezwypadkowo, to możemy liczyć na wysoką ocenę. Brane pod uwagę są styl jazdy, płynność, trudność akrobacji i brak upadków. Należy dobrze się zaprezentować, a co najważniejsze zaprezentować ciekawy układ w rytm pięknej muzyki. Łyżwiarze mimo ogromnego skupienia powinni się stale uśmiechać i tańczyć z zadowoleniem na twarzy. Taka jazda jest niczym taniec. Obowiązują tu te same zasady, mimo, że jest o wiele trudniej. W sumie jazdę na łyżwach można także nazwać tańcem, gdyż jazda figurowa zawiera w sobie bardzo wiele elementów tanecznych, a niekiedy jest bardziej taneczna, niż sam taniec. Oczywiście jazda szybka nie ma nic wspólnego z tańcem, gdyż tutaj liczy się tylko szybkość i dojechanie na metę na pierwszym miejscu. Prędkości, jakie rozwijają łyżwiarze są ogromne i upadek jest bardzo bolesny. Jednak nie jest to tak popularne, jak wyścigi biegowe. Mimo wszystko jest to bardzo atrakcyjny sport, który wygląda bardzo widowiskowo. Trzeba wiedzieć, że lata treningów są w stanie uczynić nas dobrym, bo nie łatwo jest nauczyć się tak szybko jeździć na łyżwach, jak zawodowi sportowcy. Trzeba samemu spróbować, żeby się przekonać, jak trudna jest to sztuka.

Sporty walki są bardzo ekscytujące. Szczególnie te bardzo brutalne z udziałem znanych osób. Na pewno grudniowa walka Mariusza Pudzianowskiego z Mariuszem Najmanem w systemie MMA. Walki te polegają na tym, że dwóch przeciwników mierzy się ze sobą w klatkach. Mogą oni stosować praktycznie wszystkie chwyty, jak łokcie, bicie na ziemi, nawet kolana. Jest ona bardzo brutalna, a zarazem widowiskowa dla publiczności. Przypomina to nieco pojedynki starożytnych Gladiatorów. Bestialskość, jaką są przesycone owe walki, niczym nie odbiega od zwierzęcych pojedynków. Często zdarza się tak, że zawodnicy umierają na ringu, gdyż po kopniakach w głowę ciężko jest dojść do siebie. Uderzenie w czuły punkt może zatrzymać akcje serca, czy poważnie uszkodzić organizm. Są to bardzo brutalne walki, które wymagają wielkiej odwagi i wielu godzin treningu. Każdy, kto się pisze na tego typu sport musi mieć na swoim koncie doświadczenie, które pozwoli mu wytrzymać na ringu z przeciwnikiem. Warto poznać tajniki któreś ze sztuk walki, aby stosować sztuczki i wyuczone ruchy, które w sytuacjach stresowych i wysokiego skoku adrenaliny same nam się nasuwają i dzięki temu możemy pokonać przeciwnika. Na tym polega sens ćwiczeń sportów walki – mianowicie trzeba w sobie wyrobić odruchy, które pozwolą nam pokonać naszego przeciwnika. Często jest tak, że bronimy się automatycznie i nie ma czasu na reakcję, gdyż serce nam bije szybciej, a rozum nie pracuje, jak powinien. Momenty uderzenia, to ułamki sekund. Tu decyduje każda chwila, a kondycja jest równie niezbędna, co umiejętność zadawania ciosów. Ogólnie, dobre warunki fizyczne są konieczne, gdyż tylko dzięki temu możemy stać się dobrymi wojownikami. W przeciwnym razie możemy zapomnieć o MMA i uczyć się na przykład technik obrony, które przydadzą nam się na ulic, gdy ktoś nas zaczepi. Jest to inna odmiana walki, gdyż nie charakteryzuje się ona agresją, tylko potrzebą obrony przed potencjalnym agresorem. To jest dla bardziej łagodnych ludzi, którzy nie wszczynają awantur.